Πειραιώς: δημόσιες τοιχογραφίες σε κίνδυνο

Αυτή την εβδομάδα οι st.a.co. εργάστηκαν στην οδό Πειραιώς, στο κτήριο του ΗΛΠΑΠ και την εξαιρετική δημόσια τοιχογραφία των WOOZY, OS GEMEOS, NINA, NUNCA και SAME του 2005.
Η τοιχογραφία σήμερα παρουσιάζει πολλά προβλήματα κυρίως από την υγρασία και τις επεμβάσεις. Εμφανίζει ρωγματώσεις, απώλειες, απολεπίσεις, απώλεια συνοχής μεταξύ του κονιάματος και του ζωγραφικού στρώματος, αποσπάσεις, χρωματικές αλλοιώσεις ενώ έχει πολλές επεμβάσεις με σπρέι στο κατώτερο τμήμα της. Παρατηρούνται ακόμη εξανθίσεις αλάτων και βιολογικές προσβολές.

Και σα να μη φτάναν αυτά είναι και η επικείμενη κατεδάφιση του κτηρίου για την ενοποίηση του αρχαιολογικού χώρου του Κεραμεικού. Εδώ όμως κάτι μπορούμε να σκεφτούμε για τη διάσωση του κελύφους του κτηρίου και των τοιχογραφιών και την απόδοση του εσωτερικού του στον αρχαιολογικό χώρο. Ας το ψάξουε και ας το σκεφτούμε.

Οι st.a.co. πάντως έκαναν δοκιμαστικές στερεώσεις και καθαρισμούς των επεμβάσεων και θα επανέλθουν.

 

 

Οι St.a.co πάνε έκθεση!!

Αλόχα!! Αυτό το σαββατοκύριακο οι st.a.co πέραν της καθιερωμένης βόλτας για συντήρηση της τέχνης των δρόμων βρεθήκαν στον εκθεσιακό χώρο Πειραιώς 123 στην έκθεση με έργα διαφόρων street artist. Είδαμε έργα των: Vasmoulakis, Dimitris Taxis, b. , Paul Insert, Stupid Greg, Rostar, Saber, Hard, και Bis : NY. Μπορεί άραγε η Street art να μπει μέσα σε μια γκαλερί?? Ο καθένας κρίνει μόνος του!!

Οι St.a.co μπροστά απο το έργο του Paul Insert

b.

Vasmoulakis

Dimitris Taxis

ΒΟΛΤΑ 27-10-2013

Αυτή την Κυριακή πήγαμε βόλτα στου Ψυρρή!! Μαζευτήκαμε και ξεκίνησε η βόλτα μας!! Μετά απο μια μικρή αναζήτηση νέων έργων στα στενά του Ψυρρή σταθήκαμε σε ένα marouflage του Sonke και σε μια κουκουβάγια του Loaf ώστε να συγκολλήσουμε τα αποσπασμένα τμήματα πίσω στον τοίχο για να διατηρηθούν τα έργα περισσότερο!!

Ο χρόνος είναι χρυσός

Δημόσιο Σήμα σε κρίση

Κρίμα. Το έργο του senor πατήθηκε όλο και ήταν εξαιρετικό.
Ο wd έμεινε ως κάρακτερ και το όλο έργο έμεινε άφωνο.
Παρά το ωραίο και χαριτωμένο λέτερινγκ είναι κρίμα το νεανικό θράσος να ακυρώνει δύσκολες προσπάθειες ανθρώπων. Τι λέμε τώρα ε;

Οι st.a.co. σε νέες περιπέτειες μέσα στην όμορφη και άδικη πόλη

Στερέωση χρωματικού στρώματος και κονιάματος για να σωθούν τα μπλε μαλλιαρά πλασματάκια και ένας τριχωτός Dreyk.
Την επόμενη φορά με το ένεμά μας.

 

 

Περάσαμε να δούμε και τι κάνει ο b στην Κεραμεικού. Παραδόξως ήταν μια χαρά.

Οι st.a.co. δοκιμάζουν σε πραγματικές συνθήκες...

Δοκιμάζουμε υλικά σε πραγματικές συνθήκες.Κυτταρινικά, βινυλικά, ακρυλικά πολυμερή.

Οι st.a.co. μεγαλώνουν!

Με καινούριο κόσμο, πολλά ερωτηματικά και συζητήσεις για τα κριτήρια και τις επιλογές των υλικών στο δρόμο ξεκινήσαμε τη νέα σεζόν...

  

«Ceci n'est pas une restoration»

Πολύ ωραια εννοιολογικά η παρέμβαση του Sat One που θέτει το θέμα της συντήρησης με το νέο του έργο, στη Φρανκφούρτη. Το ονομάζει “Conservation” ενώ απο κάτω σημειώνει:
From the street to the…

Στην ιστοσελίδα του γράφει, κάτω από τη φωτογραφία/εικόνα του έργου του:
"Many works created in public spaces have a temporary survival. Paintings get destroyed, painted over or simply buffed.
Whilst years ago its documentation found place in private photo collections or books, the idea of “conservation” has become more important, spreading through different media where publications, internet (including blogs, forums and websites), collectors, galleries and museums play an essential role."

Η διατήρηση λοιπόν της εικόνας, του πλαισίου, που απουσιάζει...
Είτε γιατι η φωτογραφία-εικόνα τής πήρε την αθάνατη ψυχή, είτε γιατι ο ματεριαλιστής συντηρητής την απέσπασε για α, να τη διατηρήσει/πουλήσει σε συλλέκτη, ή β. να τη διατηρήσει σε ελεγχόμενο μουσειακό περιβάλλον.

Χμμμμ όπως και να έχει όλοι αυτοί δεν ξέρουν τους st.a.co... 

Η φωτογραφία είναι από η σελίδα του Sat One (http://satone.de/blog/?p=2135)

Το μόνιμο ερώτημα που στοιχειώνει τη συντήρηση: ποιά αξία του έργου παλεύω να διατηρήσω;
Εδώ κερδίζει η εικόνα με τα συμφραζόμενά της.
Προσοχή: όχι η αισθητική αξία. Η εικόνα.
Όσο για τον μόνιμο αντίλογο για τη συντήρηση των εφήμερων έργων της στριτ αρτ και πολύ περισσότερο βέβαια των γκραφίτι, που ιδεολογικά κρατούν αποστάσεις από διαδικασίες διατήρησης,  είμαστε οι "άλλοι".

Μερικοί st.a.co. επί το έργο σήμερα σε ένα ωραίο και ταλαιπωρημένο έργο του Τaxis.

 Τα έργα τους αποδίδονται στην κοινωνία, χωρίς διαμεσολάβηση μουσείου, γκαλερί κτλ. Χωρίς ένα δοσμένο πλαίσιο ανάγνωσής τους αλλά και συμπεριφοράς απεναντί τους.
Υπάρχουν αυτοί που αδιαφορούν, που δεν τα βλέπουν, αυτοί που τα προσέχουν, τα θαυμάζουν, τα βάζουν στη ζωή τους, αυτοί που ενοχλούνται λίγο ή πολύ, αυτοί που αναλαμβάνουν ενεργά δράση "πατώντας" τα, κάνοντας diss, σβύνοντάς τα και υπάρχουμε και οι "άλλοι", εμεις δηλαδή, που επεμβαίνουμε καθυστερώντας τη φθορά.
Εφόσον λοιπόνδέχεσαι ότι αύριο κάποιος με ενα μαρκαδόρο μπορει να γράψει στο έργο σου δέχεσαι και ότι κάποιος άλλος μπορει να στερεώσει μια απολέπιση.
Ακούγεται εύκολο; Είναι μόνο η αρχή. Και τι αρχή.
I think this is the beginning of a beautiful friendship...

Οι st.a.co. έχουν κέφια!

Η συντήρηση έργων του δρόμου είναι μια διαρκής περιπέτεια που απαιτεί την καλή προετοιμασία, δυνατότητα για γρήγορες αλλά υπεύθυνες αποφάσεις και έχει πολλές δυσκολίες λόγω των συνθηκών.

Όμως έχει και μεγάλη πλάκα. Όσοι το έχουμε κάνει το ξέρουμε.